|
หลังจากนั้นเกือบ1เดือนเคก็เริ่มเตรียมตัวละตั้งแต่งดยาและอาหารเสริม ทาครีมกันรอยแตกที่หน้าอก ออกกำลังกาย ดูแลสุขภาพ ทานแต่อาหารที่มีประโยชน์ สวดมนต์ ถวายสังฆทาน ทำทุุกอย่างที่ทำแล้วสบายใจเลย
พอถึงวันผ่าจริง เคก็ให้เพื่อนมารับที่บ้านพาไปตรวจเลือดและชำระเงินที่เหลือที่คลินิคและรับใบส่งตัวเพื่อไปแอดมิทที่โรงพยาบาลราษบูรณะ อยู่ซอยสุขสวัสดิ์27 เผื่อใครยังไม่รู้ค้นในโทรศัพท์ได้ค่ะมันพามาถูก เคมาได้ถูกทางเพราะโทรศัพท์พามานี่แหละ
พอไปถึงโรงพยบาลก็ยื่นใบส่งตัวพร้อมบัตรประชาชนให้ที่เวชระเบียน เคก็ถามเค้าว่าที่นี่มีศาลมั๊ยคะ พยาบาลก็บอกว่ามีอยู่ข้างหน้ามีศาลพระภูมิกับศาลตายาย เคก็รีบเดินไปใหว้เพราะเตรียมดอกไม้มาอยู่แล้ว ตอนใหว้อยู่ก็เจอน้องผู้หญิงคนนนึงหน้าตาสวยมากเป็นดาราได้เลยเค้าก็ทักเราว่ามาทำหน้าอกหรอ เราก็บอกว่าใช่ เราก็ถามน้องเค้ากลับว่ามาทำอะไรหรอ เค้าก็บอกว่ามาทำหน้าอกเหมือนกัน หมอธีเหมือนกัน เราก็เลยพากันใหว้ขอพร แล้วก็แอทมิทขึ้นไปพักบนห้อง
พอประมาณ6โมงเย็นนางพยาบาลก็มาให้น้ำเกลือ เคได้คิวที่2นางพยาบาลบอกว่าประมาณ4ทุ่ม เราเลยถามว่าวันนี้มีกี่คิวคะ เค้าบอก6คิว เคโชคดีมากได้คิวที่2เป็นคิวที่อยากได้อยู่พอดีเลย
ตอน1-2ทุ่มเคก็ครึกครื้นสนุกสนานเม้ามอยกะเพื่อน แต่พอ3ทุ่มจะครึ่งเท่านั้นแหละ อาการตื่นเต้นมาละ อยู่ไม่สุขเลย เดินไปเดินมา ลุกนั่ง เข้าห้องน้ำ 555 เริ่มตื่นเต้น พอ4ทุ่มเกือบครึ่ง นางพยาบาลก็เอาเตียงมารับบอกถึงคิวแล้วหนู เราก็หน้าซีดเลย เริ่มรู้สึกกลัวละ พอลงไปข้างล่างไปนอนรอ คุณหมอก็มาบอกว่ารอนานนิดนึงนะหนูประมาณชั่วโมงนึงเพราะเคสแรกนานนิดหน่อย แต่หมอขอวาดก่อน หมอก็วาดไปชวนคุยไป พอได้คุยกับคุณหมอความกลัวนั้นหายไปเลย คุณหมอใจดีมาก พอเคสแรกออกมาเราก็แอบดูเห็นเค้าสลบอยู่เราก็เลยสบายใจว่าตอนทำไม่รู้เรื่องแน่นอน พออีกสักพักนึงเค้าก็เข็นเตียงเราเข้าไปในห้องผ่าตัด ห้องผ่าตัดไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดเลยแต่หนาวมากกก พอเข้ามาปุ๊บก็นอนรอแปบนึง เราก็คิดอย่างเดียวเลยเพื่อไม่ไห้ตัวเองกลัวเลยคือ ตื่นมามีนม ตื่นมามีนม เราท่องไว้แบบนี้เลย หายกลัวขึ้นเยอะ 5555 พอเที่ยงคืนวิสัญญีแพทย์ก็เริ่มเข้ามามัดแขนมัดขาแล้วทายาบนตัวแล้วก็เอาหน้ากากมาครอบ ถามคำถามเรา1คำถามเรายังตอบไม่เสร็จเลยก็สลบไปละ ตอนตื่นเรารู้สึกตัว่าแน่นๆที่หน้าอกแล้วเราก็สั่นไปทั้งตัวเลยเนื่องจากหนาวมาก พยาบาลต้องรีบเอาผ้ามาห่มให้ แต่เรารู้สึกเจ็บน้อยมากแต่รู้สึกแน่นมากกว่า พอถึงตอนย้ายเตียงเราก็แอบกลัวๆว่าต้องเจ็บแน่ๆอย่างที่เค้าบอกมา เราก็ว่าเจ็บนิดเดียวเอง เราใช้แขนพยุงช่วยตัวเองได้ด้วย สงสัยเราจะถึกไปหน่อย 555 พอมาถึงห้องก็ย้ายเตียงมานอนเตียงที่ห้องประมาณตี2ครึ่ง นางพยาบาลถามว่าเจ็บระดับไหนเราบอก6 เค้าถามต้องให้ฉีดยามั๊ยเราบอกไม่ต้อง เค้าบอกงั้นกินยาแล้วนอนนะ พอเรากินยาเราก็หลับไปเลย ตื่นมาตอนประมาณตีห้า พอตื่นตอนนี้เราเริ่มรู้สึกปวดละ แต่ไม่มากนะ พยาบาลมาถามว่าเจ็บระดับไหนเราก็บอก6เหมือนเดิมแต่ครั้งนี้เค้าถามว่าเอายาฉีดมั๊ยเราบอกเอา เพราะปวดกว่าตอนมาเมื่อคืน พอฉีดเราก็หลับไป ตื่นมาเราก็กินอะไรไม่ลงเพราะแน่นหน้าอกมาก พยาบาลมาบอกให้กินข้าวจะได้กินยา เราก็กินไป2คำ แล้วพยาบาลก็มาฉีดยาให้อีก แล้วก็หลับไป
พอตื่นมาพยาบาลก็บอกว่าจะเข้ามาดึงสายเดรนแล้วนะคะ
เค้าบอกจะเจ็บหน่อยนะหายใจลึกๆเราก็คิดว่าเจ็บแน่เหมือนที่ใครๆบอกไว้ แต่พอตอนดึงจริง เราไม่เจ็บเลย มีแค่อาการเสียวๆเพราะสายมันค่อยๆออกมาแต่ไม่เจ็บเลย 555สงสัยจะถึกจริง เพื่อนที่มาเฝ้าบอกไม่เจ็บเลยหรอ เห็นคนอื่นที่ไปทำมาบอกเจ็บจะเป็นจะตาย แต่ทำไมแกไม่เจ็บไรเลยอ่ะ อิถึก โดนมันด่าเลย 5555
พอเสร็จแล้วนางพยาบาลบอกเก็บของเสร็จแล้วกดออดเรียกนะคะ
พอเราให้พี่เราเก็บเสร็จเราก็ให้เค้าช่วยพยุงลุกแล้วก็เดินออกไปเลย นางพยาบาลเห็นก็เลยเดินเข้ามาถามว่ากดออดแล้วทำไมไม่รอที่ห้องคะเดี๋ยวเอารถไปรับ เดินไหวด้วยหรอเนี่ย น้องที่ผ่าอีกห้องยังลุกไม่ได้เลย เรานี่แข็งแรงจริงๆเลย 555ความจริงเค้าคงนึกในใจว่าอินี่จะถึกไปไหน
|
|